Wydawnictwo Dobre Ściągi

Henryk Sienkiewicz – „Latarnik„.

Sienkiewicz w „Latarniku” stworzył arcydzieło nowelistyki. Na tle ogromnej przestrzeni nieba i oceanu, przeciętej słupem latarni morskiej, ukazał wyniosłą postać latarnika (Skawiński) w momencie, w którym skupia się treść jego życia.

Latarnikowi włożył do rąk poemat, który jest jakby dla niego stworzony. Mickiewiczowi zaś, dał czytelnika idealnego. Prostą scenę, w której przenosi czytelnika (Skawiński) do utraconej ojczyzny, do lat, które nie wrócą, uczynił punktem zwrotnym. Wzniósł tę scenę Sienkiewicz do wyżyn symbolu tragedii narodowej.

Tagi: Sienkiewicz

Powieści i nowele Sienkiewicza, nawet wówczas, kiedy wstrząsają tragizmem, czyta się z radością która jest obca wielu innym wybitnym autorom.

Sienkiewicz potrafił przemawiać do wszystkich. Zabierał czytelnika w rozległe przestrzenie, wypełniał je przyrodą stanowiącą tło akcji  i przygód wykreowanych bohaterów.

Nie przeszkadzały mu w tym tradycyjne motywy (miłość dwóch przeciwników do tej samej kobiety – Bohun i Skrzetuski, porwanie i cudowne ocalenie).

Potrafił przykuć uwagę czytelnika, trzymając go w nieustannym napięciu. Nie wymagał przy tym wielkiego wysiłku intelektualnego (trafiał do każdego pokolenia odbiorców). Świetnie posługiwał się kontrastami, patos łączył z humorem (Zagłoba).

Sztuka, którą stworzył w swych powieściach w pełni stała się demokratyczna – dla wszystkich.

Tagi: Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz

Sienkiewicz potrafił połączyć plastykę, dynamikę i malarstwo ukazywanych scen z niezwykłą umiejętnością komponowania, które sprawiły, że stał się klasykiem literatury. Każdej z wykreowanych postaci potrafił nadać konkretny, jasny kształt. Czynił to tak, że postać stawała się niezwykle wyrazista. Szczególnie malarskie wydają się jego kompozycje przedstawione w bitwach.

Choć potrafił dokonywać analiz postaci, to wolał przedstawiać je na sposób obrazów, jak malarz. Przedstawiał swych bohaterów w sposób wyrazisty. Kreował ich cechy, jak tembr głosu, dowcip, zachowanie, wygląd, które pamiętamy do dziś: Zagłoba, Michał Wołodyjowski, Longinus Podbipięta.

Potrafił w pełni wykorzystać wartość polskiego języka. Stał się autorem klasycznej prozy, równej i płynnej, łatwej do przyswojenia. Z niezwykłą plastyką opisów.

Tagi: Sienkiewicz