Henryk Sienkiewicz – „Latarnik„
Sienkiewicz w „Latarniku” stworzył arcydzieło nowelistyki. Na tle ogromnej przestrzeni nieba i oceanu, przeciętej słupem latarni morskiej, ukazał wyniosłą postać latarnika (Skawiński) w momencie, w którym skupia się treść jego życia.
Latarnikowi włożył do rąk poemat, który jest jakby dla niego stworzony. Mickiewiczowi zaś, dał czytelnika idealnego. Prostą scenę, w której przenosi czytelnika (Skawiński) do utraconej ojczyzny, do lat, które nie wrócą, uczynił punktem zwrotnym. Wzniósł tę scenę Sienkiewicz do wyżyn symbolu tragedii narodowej.
Henryk Sienkiewicz ściągi:
Henryk Sienkiewicz: Trylogia
Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
Henryk Sienkiewicz: Pan Wołodyjowski
Henryk Sienkiewicz: Potop
Henryk Sienkiewicz: Krzyżacy
Henryk Sienkiewicz: Quo vadis
Henryk Sienkiewicz: „Quo vadis” – ciekawostki
Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy
Henryk Sienkiewicz - "Latarnik"
