Henryk Sienkiewicz (1846 – 1916)
Sienkiewicz potrafił połączyć plastykę, dynamikę i malarstwo ukazywanych scen z niezwykłą umiejętnością komponowania, które sprawiły, że stał się klasykiem literatury. Każdej z wykreowanych postaci potrafił nadać konkretny, jasny kształt. Czynił to tak, że postać stawała się niezwykle wyrazista. Szczególnie malarskie wydają się jego kompozycje przedstawione w bitwach.
Choć potrafił dokonywać analiz postaci, to wolał przedstawiać je na sposób obrazów, jak malarz. Przedstawiał swych bohaterów w sposób wyrazisty. Kreował ich cechy, jak tembr głosu, dowcip, zachowanie, wygląd, które pamiętamy do dziś: Zagłoba, Michał Wołodyjowski, Longinus Podbipięta.
Potrafił w pełni wykorzystać wartość polskiego języka. Stał się autorem klasycznej prozy, równej i płynnej, łatwej do przyswojenia. Z niezwykłą plastyką opisów.
Sienkiewicz ściągi:
Henryk Sienkiewicz: Trylogia
Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
Henryk Sienkiewicz: Pan Wołodyjowski
Henryk Sienkiewicz: Potop
Henryk Sienkiewicz: Krzyżacy
Henryk Sienkiewicz: Quo vadis
Henryk Sienkiewicz: „Quo vadis” – ciekawostki
Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy