Wielu pisarzy chciało dać świadectwo o wydarzeniach, jakie miały miejsce w połowie XX wieku. Każdy z nich chciał wykrzyczeć prawdę o obozach koncentracyjnych, o bezprawnym mordowaniu miliona niewinnych ludzi, które było realizacją idei faszystowskich. Mogli uczynić to tylko ci, którzy przeżyli to całe piekło, którzy nie chcieli dopuścić, by fakty te odeszły w niepamięć. Stad tak duża liczba opowiadań, relacji byłych więźniów o tym ...

"Czy cię nie wzruszają zbrodnie, ohydy, hańby, nieszczęścia nieskończone, które wojna ze sobą wlecze? (...) Zaprawdę, żelazne serce mieć by musiał ten, kto tyle zła w wojnie widząc, nie wzdragałby się na jej wspomnienie..." Dziś chyba każdy na myśl o wojnie ma podobne odczucia, jak Andrzej Frycz Modrzewski. Był jednak czas, "czas pogardy", kiedy wojna ludzi nie wzruszała. Tadeusz Borowski w tomie opowiadań "Pożegnanie z Marią" ...

W "Opowiadaniach obozowych" Tadeusz Borowski dokonał rozliczenia z własnymi przeżyciami wojennymi i jednocześnie rozrachunku z tragedią obozów koncentracyjnych. Żeby osiągnąć ten cel, Borowski musiał znaleźć formę zdolną przekazać prawdę o wojennym koszmarze. Autor czuł bowiem, że żadna z użytych wcześniej technik literackich temu zadaniu nie podoła. Borowski zdecydował się na złamanie tradycji i zasady decorum, ...

Borowski w "Opowiadaniach", ukazuje wizerunek człowieka zlagrowanego. Termin ten określa jednostkę, która na skutek przebywania w obozie, odznacza się określonymi cechami. Jednostkę taką charakteryzuje: • Zniszczenie dotychczas uznawanego systemu wartości. • Więzień najczęściej zmuszony był wybierać nie między dobrem a złem, lecz między złem mniejszym a większym. • Życie w ciągłym poczuciu zagrożenia swej egzystencji. ...

Powojenna twórczość polskich pisarzy zrywała z romantyczną tradycją uwznioślania bohaterów, którzy ginęli w patriotycznej walce, odbiegała też od przyzwyczajeń czytelników oczekujących heroizowania portretów ludzi, którzy przeszli piekło okupacji hitlerowskiej i sowieckiej. Pierwszym twórcą, który odważył się z porażającą szczerością przedstawić prawdę o degeneracji psychiki człowieka "zlagrowanego", był Tadeusz ...

Motyw śmierci jest obecny w każdym z opowiadań. Śmierć jest bowiem nieodłącznym elementem rzeczywistości obozowej i okupacyjnej. Najczęściej jest to śmierć niespodziewana i masowa. Tak jest w przypadku ludzi opisywanych w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli...”. Podobnie rzecz wygląda w opowiadaniu „Proszę państwa do gazu”. Śmierć masowa, podczas transportu, w komorach gazowych, nie do końca precyzyjnie ujęta w liczby jest elementem ...

Tadeusz Borowski: "Opowiadania" - obraz obozu śmierci w utworze. • Obóz jawi się jako sprawnie działająca, przemyślana machina śmierci. • Jest on jednocześnie źródłem olbrzymich, różnorakich zysków. Chodzi tu nie tylko o darmową pracę milionów ludzi, ale i o zyski, jakie czerpały z faktu istnienia obozów niemieckie przedsiębiorstwa. Innym, tragicznym aspektem jest potraktowanie ciała ludzkiego jako źródła korzyści ...