Tadeusz Borowski: "Pożegnanie z Marią". I. Tadeusz i Maria rozmawiają o poezji. Kobieta uważa poezję za rzecz niepojętą. Jednak jest zdania, że tylko poezja potrafi wiernie pokazać człowieka. Tadeusz z kolei sądzi, iż miarą poezji, a może i religii jest miłość człowieka do człowieka, którą one budzą. Z drugiego pokoju dochodzą dźwięki patefonu, odgłosy tańca, śmiech dziewcząt. Po ...

Tadeusz Borowski: „Proszę państwa do gazu”. W obozie trwał proces odwszawiania, dlatego wszyscy więźniowie byli bez ubrań - nago. Podobnie było w obozie dla kobiet. Ludzie bez celu chodzili po terenie lagru. Mogli odwiedzać znajomych, jedli również żywność z paczek. Od dłuższego czasu nie przyjeżdżają pociągi z transportami: Nawet zwykłej rozrywki nie ma: szerokie drogi do krematoriów stoją puste. Od paru dni nie ma transportów. W ...

Tadeusz Borowski: „U nas, w Auschwitzu...” I. W liście do narzeczonej, Tadeusz pisze, że został oddelegowany na szkolenie sanitarne w obozie w Auschwitz. Został wybrany do grupy kilkunastu osób z całego Birkenau. Po zakończeniu kursu zajmie się leczeniem innych więźniów. Zostanie flegerem - sanitariuszem. II. Pozycja przyszłych flegerów jest uprzywilejowana. Chodzą w cywilnych ubraniach. Nie muszą ...

Tadeusz Borowski: „U nas, w Auschwitzu...” Narratorem jest Tadeusz, który został przeniesiony z obozu w Brzezince do Oświęcimia aby odbyć kurs sanitarny. Jego sytuacja jest zdecydowanie lepsza niż innych więźniów: nie jest wypędzany do pracy, ma sporo wolnego czasu, jest bezpieczny. Opowiadanie kierowane jest do dziewczyny Tadka, która także przebywa w obozie, i do której Tadek pisze listy. Dotyczą one zasad funkcjonowania obozu. Obóz ...

Borowski w "Opowiadaniach", ukazuje wizerunek człowieka zlagrowanego. Termin ten określa jednostkę, która na skutek przebywania w obozie, odznacza się określonymi cechami. Jednostkę taką charakteryzuje: • Zniszczenie dotychczas uznawanego systemu wartości. • Więzień najczęściej zmuszony był wybierać nie między dobrem a złem, lecz między złem mniejszym a większym. • Życie w ciągłym poczuciu zagrożenia swej egzystencji. ...

Powojenna twórczość polskich pisarzy zrywała z romantyczną tradycją uwznioślania bohaterów, którzy ginęli w patriotycznej walce, odbiegała też od przyzwyczajeń czytelników oczekujących heroizowania portretów ludzi, którzy przeszli piekło okupacji hitlerowskiej i sowieckiej. Pierwszym twórcą, który odważył się z porażającą szczerością przedstawić prawdę o degeneracji psychiki człowieka "zlagrowanego", był Tadeusz ...

Człowiek. Czy to brzmi dumnie? Trudno odpowiedzieć na to pytanie jednoznacznie. Stworzony na obraz i podobieństwo Stwórcy, miał być wyłącznie dobry, szlachetny, dążący do boskości. Chciałoby się go widzieć takim, jakim miał być według zamierzeń Boga. Niestety, na przełomie dziejów dowiódł on niejednokrotnie swoim postępowaniem, że nie zasługuje na miano, jakim się go określa. Potrafił być podły, zwierzęco brutalny, wręcz ...