Nurt dworski poezji w epoce baroku. Cechy nurtu dworskiego: • ukształtowany został na dworach magnackich, • wzorce były czerpane z Zachodu, • twórcy tego nurtu to ludzie wykształceni, dobrze znający warsztat poetycki, • celem poezji było zaskakiwać i bawić, • utwory miały często charakter okazjonalny, • dominująca była liryka. Nurt ten reprezentowany był w Polsce przez Jana Andrzeja Morsztyna i ...

Daniel NABOROWSKI (1573-1640) – urodził się w Krakowie, w ubogiej kalwińskiej rodzinie. Kilkanaście lat spędził za granicą, studiując na uniwersytetach w Padwie (gdzie pobierał lekcje u Galileusza), Wittenberdze, Bazylei (medycynę), Orleanie (prawo) i Strasburgu. Był związany z kalwińskim dworem Radziwiłłów w Wilnie i w interesach tego rodu wiele podróżował jako dyplomata, wykorzystując swoje obycie i znajomość języków obcych. Zabiegał ...

Daniel Naborowski (1573-1640) studiował w Wittenberdze, później w Bazylei, gdzie ukończył medycynę i publikował dzieła medyczne. Następnie ten niebywale wszechstronnie wykształcony człowiek kontynuował naukę (tym razem prawo) w Orleanie i Strasburgu, w Padwie (wraz z S. Leszczyńskim, którego był ochmistrzem) brał lekcje u samego Galileusza. Od początku XVII stulecia przebywał na dworach J. i K. Radziwiłłów jako lekarz, nauczyciel, nadworny ...

Koniec epoki renesansu jest traktowany przez niektórych historyków literatury jako okres zacofania i upadku. Zdanie to wiąże się z rzeczywistym obniżeniem poziomu twórczości artystycznej, która w wyniku kontrreformacji często podejmowała tematykę religijną, popularyzując katolickie spojrzenie na świat, krępując zainteresowania poetów i narzucając im do pewnego stopnia swój autorytet moralny. Jednak trzeba zauważyć, że lata na które ...

W twórczości polskich poetów doby baroku dają się zauważyć pewne tendencje i prawidłowości, na podstawie których można mówić o dwóch różnych nurtach, jakie się wówczas wykształcają. Jednym z nich jest nurt poezji ziemiańskiej, związanej ze środowiskiem średniej szlachty, a przez to wykazującej się przywiązaniem do tradycji, swojskości, opisujący uroki i realia życia ziemiańskiego, ale też zajmującej stanowiska ...

Daniel Naborowski - "Marność". Jednym z podstawowych motywów poezji Daniela Naborowskiego było przemijanie, nietrwałość ludzkiego bytowania na ziemi, całej natury. Tego rodzaju problemy są tematem i wiersza Marność. Ziemskie problemy, radości i kłopoty są tylko ulotną chwilą, niczym wobec wieczności: "Świat hołduje marności I wszystkie ziemskie włości." Konstatując taki stan rzeczy, utwór nie wzywa ...

Pod koniec renesansu rodzi się nowa poezja, która szuka wyzwolenia od strachu przed uciekającym czasem poprzez pełne włączenie się właśnie w ruch czasu lub ucieczkę w miejsca bezruchu. Dojrzały obraz humanistycznych rozterek literatury dał w swoich wierszach Daniel Naborowski, który zafascynował się teorią przemijania jako najważniejszym doświadczeniem człowieka. Unika więc skrajności, człowiek nie może przekroczyć własnych granic ...