Kazimierza Przerwa-Tetmajer - Nurt Dekadencki. Dekadentyzm był najczęściej spotykaną postawą we wczesnej literaturze Młodej Polski. Świadomość bankructwa filozoficznych i estetycznych ideałów pozytywizmu zaowocowała pojawieniem się jednostek o specyficznej konstrukcji osobowości – neurasteników, cierpiących na „chorobę wieku”, pełnych zwątpienia, negacji i wstrętu wobec wszystkich dotychczasowych ...

Kazimierz Przerwa-Tetmajer w swoich utworach głosił kult filozofii Schopenhauera, a także wyrażał swój podziw dla Nietzschego. Filozofia Schopenhauera mówiła, że życie człowieka upływa na beznadziejnej szamotaninie miedzy pożądaniem a rozczarowaniem z powodu niemożności jego zaspokojenia. Towarzyszy mu nieustanne poczucie braku, zniechęcenia, rozpaczy. Wyzwoleniem mogło być poddanie się cierpieniu, rezygnacja z pragnień, ...

Symbolizm narodził się z przeświadczenia twórców końca XIX wieku, że artysta nie jest w stanie oddać złożoności świata ani odkryć tajemnicy istnienia, więc jedyne, co pozostaje poetom, to starać się zbliżyć do tego, co niepoznawalne. Sztuka powinna szukać sposobu na przedstawienie metafizyki, a nie – odtwarzać obraz świata materialnego. Z tych założeń narodziła się koncepcja symbolu poetyckiego, który miał być znakiem przywołującym ...

Poeci młodopolscy, mocno odczuwając znużenie światem i świadomość niemocy, szukali różnych dróg ucieczki od przygnębiającej rzeczywistości. Zgodnie z ideologią schopenhaueryzmu najbardziej popularne było uciekanie w sztukę lub nirwanę, które pozwalały choć przez chwilę nie czuć tragizmu ludzkiego losu. Polscy poeci pozostawali także pod wpływem mody panującej wśród artystów, dlatego często portretowali pejzaże tatrzańskie, ...