Stefan Żeromski: "Rozdziobią nas kruki, wrony ..." Jest ponura, deszczowa jesień. O świcie Andrzej Borycki (pseudonim Szymon Winrych) wiezie dla powstańczego oddziału ukrytą pod słomą broń. Powstanie już upada, jednak bohater nie zaprzestaje działania. Czuje w sobie upór „coraz zuchwalszy, coraz straszliwiej bolesny i już prawie szalony”. Swoją postawą daje przykład innym ludziom. Zmoknięty, głodny, znużony ...

Stefan Żeromski: "Rozdziobią nas kruki, wrony ..." Analiza przyczyn upadku powstania styczniowego. Podejmując to zagadnienie, Żeromski poprzez fabułę ukazuje, że: • jedną z przyczyn upadku było osłabienie ducha narodowego. Tylko postawa nielicznych m.in. Winrycha zapobiegła rozpadowi oddziału powstańców, który w innej sytuacji rozpierzchłby się, • inną, choć bardzo ważną przyczyną, była ...

Stefan Żeromski: "Rozdziobią nas kruki, wrony ..." Symbolizm i naturalizm w utworze. Symbolizm, charakterystyczny dla młodopolskiej prozy, obecny jest w omawianym utworze za sprawą kruków i wron. Są one znakiem: • przeciwników powstania, • akceptacji niewoli, • konformizmu, a także interesowności, o której świadczy wspomniane w tekście odczuwanie interesów własnego dzioba i żołądka. Symbolizm ...

Stefan Żeromski - "Rozdzióbią na kruki, wrony..." Powstaniec Andrzej Borycki, noszący przybrane nazwisko Szymona Winrycha, wiezie broń dla oddziału partyzanckiego. Jedzie już trzeci dzień, jest przemoknięty, zmęczony, nie ma co jeść. Nagle w oddali zauważa patrol rosyjski. Natychmiast zawraca wóz, chce dotrzeć do lasu, aby tam się ukryć... Niestety, zostaje zauważony i w krótkim czasie otoczony przez Moskali. Żołnierze ...

Stefan Żeromski: "Rozdzióbią nas kruki, wrony..." Opowiadanie "Rozdzióbią nas kruki, wrony..." powstało w 1896 roku i porusza problematykę, która od tej pory będzie zajmowała bardzo ważne miejsce w twórczości Żeromskiego. Temat przegranego powstania styczniowego, odpowiedzialności społeczeństwa (zwłaszcza chłopstwa) za jego klęskę, pojawia się również w opartej na wspomnieniach rodzinnych pisarza Wiernej rzece. Powstanie ...

Różne obrazy wsi pojawiały się w literaturze polskiej już od czasów renesansu, zwłaszcza że społeczeństwo polskie żyło od najdawniejszych czasów właśnie na wsiach i w dworkach ziemiańskich, a więc krajobraz polskiej prowincji był jakby naturalną scenerią utworów literatury staropolskiej. Obrazy wsi w literaturze polskiej ewoluowały – od wizji sielankowych, arkadyjskich, przez realistyczne, po ujęcia naturalistyczne w końcu XIX wieku. ...

W literaturze drugiej połowy XIX wieku zaczęli pojawiać się bohaterowie innych niż polska narodowości, ponieważ dokonywał się wtedy proces gwałtownej przebudowy struktury społecznej. Mimo iż Polska była zniewolona przez zaborców, społeczeństwo polskie miało silne poczucie tożsamości narodowej i kultywowało tradycje narodowe. Jednocześnie powoli także na ziemiach polskich zaczynała się rozbudowa przemysłu, powstawały nowe fabryki, ...