Najsłynniejsi starożytni twórcy satyr (z łac. satura – mieszanka, mieszanina) to Arystofanes, Menippos z Gadary i Horacy. Satyry pisano, aby ośmieszyć jakieś zachowanie, konkretnego człowieka lub sytuację. Gatunek ten zdobył szczególną popularność w okresie klasycyzmu z uwagi na swój dydaktyczny charakter. Ze względu na poruszaną tematykę wyróżniamy kilka odmian satyry: satyrę polityczną (ośmieszała instytucje życia publicznego, ...

Literatura oświecenia zdominowana była hasłami wychowywania i oświecania społeczeństwa. Ówcześni twórcy oceniali negatywnie dotychczasowy rozwój społeczno-polityczny, zwłaszcza w Polsce, gdzie wielowiekowa tradycja przewodnictwa narodowi przez szlachtę doprowadziła do kryzysu państwa. Pisarze klasycystyczni twierdzili, że literatura barokowa była jedynie salonową zabawą, albo sarmackim sposobem utwierdzania się w dobrym samopoczuciu ...

Epoka Oświecenia to epoka wiary w człowieka, w jego rozum i wrodzone dobro. Filozofowie i twórcy tych czasów starali się edukować i wychować pojedynczego człowieka i całe społeczeństwa, aby wcielić w życie utopie, w które głęboko wierzyli. Służyły temu licznie powstające w tym czasie bajki, satyry, powieści edukacyjne, tragedie historyczne, w których starano się wskazać te cechy i zjawiska, które należałoby zmienić. Myśliciel ...

Utwór Adama Naruszewicza pt. "Chudy literat" wpisuje się w oświeceniowy nurt satyryczno - dydaktyczny. W myśl reformatorskich założeń teoretyków polskiego oświecenia literatura miała za zadanie między innymi piętnować zastałą kulturę sarmacką, która w drugiej połowie XVIII wieku była w całkowitym regresie. Co więcej, pisarze mieli wskazywać drogę odnowy i poprawy życia kulturalnego w Polsce oraz poziomu świadomości warstwy ...

ODA I HYMN Oda i hymn uznawane były przez poetykę klasycystyczną za najwyżej cenione gatunki liryczne. Oda uważana za „wysoki” gatunek literacki, wywodzi się z liryki starożytnej Grecji i Rzymu. Początkowo była to, wykonywana przy wtórze liry, pieśń pochwalna (gr. aoide – pieśń), sławiąca bogów lub czyny bohaterów. W poetykach klasycystycznych nie zajmowała zbytnio uwagi teoretyków, którzy dość ogólnie zajmowali ...